''ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ'' του Δημ.Σολδάτου (Λευκάδα)

Θάλασσα κι ουρανός
κι ένας ήλιος στην μέση
με φιλάς και μ’ αρέσει
όπως είσαι γυμνός
σαν αρχαίος θεός
ξαπλωμένος στην άμμο
κάτω εσύ κι εγώ πάνω
ανοιγμένος λωτός.

Θάλασσα κι ουρανός
για σεντόνι και στρώμα
είμαι όλη βυθός
μείνε μέσα μου ακόμα.

Θάλασσα κι ουρανός
κι ένα κύμα που σπάει
σε ποια γλώσσα μιλάει
του κορμιού ο αφρός
σε ποια έτη φωτός
η ψυχή μου πετάει
στης δικής σου το πλάι
για παντού δια παντός.

Θάλασσα κι ουρανός
πρώτη μέρα του κόσμου
είμαι όλη πηλός
την ανάσα σου δώσ’ μου.

Δ.Ε. Σολδάτος
«Στίχοι», 2001

Categories: ΠΟΙΗΣΗ