Με τα κάλαντα, την εκκλησία, με το καλό φαΐ, με κρασί και ξεκούραση, περνάει η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης.
Η μέρα που αρχινάει και αξιώνει σα δρασκελιά τση κότας είναι μέρα μεγάλης χαράς για το πέρασμα από το σκοτάδι στο φώς, από τον σκληρό χειμώνα στην εποχή της βλάστησης.
Στα χωριά, του Χριστού-τα Χριστούγεννα-προσφέρουν άσπαστα καρύδια, αμύγδαλα, κουκουνάρες και λεφτοκάρυα-προσφορά καρπών της γης.
''Τη στάχτη από την ωγνίστρα που μαζώχτηκε όλο το Δωδεκαήμερο από του Χριστού μέχρι τα Φώτα, έτσι και τηνε σκονίσεις στ'αμπέλι τ' Άη Τρυφώνου, την πρώτηνε μέρα του Φλεβάρη δηλαδή, χαντακώνει το σκάθαρο, τη λάλα και το μάστακα ''Στάχτη δωδεκαμερίτικη το σκαθαρό ψοφάει''
''Τη στάχτη από την ωγνίστρα που μαζώχτηκε όλο το Δωδεκαήμερο από του Χριστού μέχρι τα Φώτα, έτσι και τηνε σκονίσεις στ'αμπέλι τ' Άη Τρυφώνου, την πρώτηνε μέρα του Φλεβάρη δηλαδή, χαντακώνει το σκάθαρο, τη λάλα και το μάστακα ''Στάχτη δωδεκαμερίτικη το σκαθαρό ψοφάει''
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου