Τις περασμένες μέρες, μετά από μία συζήτηση που είχα με κάποιους πατριώτες μου, είχα μείνει με την απορία, τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τον Κεφαλονίτη από τους υπόλοιπους. Χτες το βράδυ λοιπόν, σχεδόν πετάχτηκα από τον ύπνο μου γιατί νομίζω πως το βρήκα!!!!!!!
Είναι το ....άτος!!!! Αυτή η κατάληξη... Δεν είναι κατάληξη αυτή... Είναι ο διάολος με τέσσερα γράμματα και τόνο....
Είναι αυτό το μαγικό συμπράγκαλο, που αν το κολλήσεις δίπλα σ’ ένα επώνυμο, αλλάζει στον κάτοχό του την πίστη και το... νόμο!!!! Τον κάνει από άνθρωπο... Κεφαλονίτη!!!!
Θα σκεφτείτε. «Κι ο Πιλάτος?»
Κι αυτός ο θεομπαίχτης!!! Είδες τι έκαμε?
Για να τα ‘χει καλά με το Θεό, επήρε το καϊνέλο με το νερό κι έπλυνε τα βρωμόχερά του!!! «Αθώος ειμί...» Κάρπη, ε κάρπη!!!!
Κι ύστερα για να μην τα χαλάσει με το διάολο «παρέδωκε τον Ιησούν ίνα σταυρωθή» ...
Επειδή ήτανε ΠΙΛΑΤΟΣ! Αν όμως ήτανε Πιλόπουλος ή Πιλίδης.... Αααα δε μου βγαίνει από το τσερβέλο....
Αυτό το ...άτος δεν είναι κατάληξη...
Είναι αφιόνι, που υποτάσσει τη θέληση του ανθρώπου σε μια υπερκόσμια δύναμη...
Είναι ένα μικρόβιο, ένας παράδοξος θεόκουρλος ιός, που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά και εκεί που νομίζεις ότι εκφυλίστηκε με το πέρασμα του χρόνου και την απόσταση.... ξαφνικά ζωντανεύει μέσα στο «αθώο» σαρκίο ενός άκακου, για παράδειγμα, Αθηναίου και ξεσπάει:
- Γκρεμίστε την Αγορά!!! Πετάξτε τσου παστουρμάδες!!! Ζήτω η αλιάδα με κοφίσι!!! Ωρέ, φέρτε μας μια πίντα!!
- Και έναν καφέ στα... δύο!!! Μισό στο φλυτζάνι, μισό στο πιατέλο....!!!!
- Συχώρα με, Άη Γεράσιμε!! Ενόμιζα πως σου έφερα έναν καινούριο πελάτη! Μα συ τον είχες «καταχωρημένο», από δω και τρεις γενιές!!! Που να το ‘ξερα ο έρμος?
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου