Ο ΓΛΑΡΟΣ Νόνη Σταματέλου(Λευκάδα)

Aπό ψηλά  βλέπει καλύτερα.

Πάνω απ’ τα καράβια.

Πάνω απ’ τα σύννεφα.

Λουσμένος στο φως.

Κι’ ολοένα ανυψώνεται.

Κι’ ολοένα ελαφραίνει.

Κι’ αν τύχει κι’ άλλους στο ταξίδι του

Στήνουν γιορτή γύρω απ’ τον ήλιο.

Και λάμψεις λευκές αγγίζουν τις πολιτείες.

Κάποιοι τυφλώνονται

σκύβουν στο χώμα.

Πως ν’ αντικρύσεις τόσο φως…

Πως να το αντέξεις;

Από ψηλά βλέπει καλύτερα.

Τι κι’ αν ο ήλιος τού καψε

στην άκρη το φτερό;

Πέρασε μια βροχούλα και το γλύκανε.

Νάτος και πάλι δυνατός και ολόλευκος.

Ολόλευκος και περήφανος!

Categories: ΠΟΙΗΣΗ