Πατρίδα μου τρισένδοξη, γαλανοφορεμένη
που κουβαλάς στην πλάτη σου μια ατέλειωτη ιστορία
πόσες φορές δεν ένοιωσες βαριά τραυματισμένη
και έζησες στιγμές φριχτές, αλλά και μεγαλεία;
Δίδαξες τον πολιτισμό, και τη δημοκρατία
έσπειρες τέχνες, και σοφούς, κι’ έφτιαξες Παρθενώνες
ποτέ δεν σε κατέβαλε ο φόβος κι’ η δειλία
κι’ έμεινες φάρος άσβηστος, να λάμπει στους αιώνες!
Σε πολεμήσανε εχθροί, γνώρισες δυστυχίες
σε κατακτήσαν βάρβαροι, πάσχισαν να σιγήσουν
τη λαμπερή σου διαδρομή, τις άφθαρτες αξίες,
μα την ψυχή δεν μπόρεσαν ποτέ να σου λυγίσουν!
Πέρασαν χρόνια δύσκολα, κι’ έμεινες μοναχή σου
να κρατηθείς προσπάθησες στα πόδια τα δικά σου
γνώρισες πόνους, και καημούς, δεν έσβησ’ η πνοή σου
και ούτε ποτέ σε νίκησε η όποια συμφορά σου,
Πλάθαμε τόσα όνειρα, όλοι, μικροί, μεγάλοι,
να ζήσουμε αρμονικά μέσα στην αγκαλιά σου
εδώ σε τούτη τη γωνιά, στα τόσα σου τα κάλη
να μας σκεπάζουν διάπλατα τα γαλανά φτερά σου!
Όμως τι φρίκη, και αχός, τι φόβος στην ψυχή μας
όταν γραικύλοι άνθρωποι σε οδηγήσαν στο γκρεμό
και σου συλήσαν το κορμί,και μεις μεσ’ στο σκαρί μας
να βυθιστούμε αύτανδροι μαζί με σένα στο βυθό
Πατρίδα γαλανόλουστη που πήγ’ η αρχοντιά σου;
που πρόδωσαν τη δόξα σου οι τόσοι ερασιτέχνες;
κι’ εσβήσαν τόσα όνειρα απ’ τ’ άτυχα παιδιά σου,
κι’ εμείναν οι ανίκανοι, αλλά και άλλοι τόσοι κλέφτες!
Αυτοί γελάν χαιρέκακα, ίσως και να πιστεύουν
πως το καλό σου θέλανε, πως ήσανε ακίνδυνοι
όμως αλίμονο σε όλους μας, αυτοί δεν χωρατεύουν
πρέπει να τους ξηλώσουμε, ειν’ όλοι επικίνδυνοι!
Μας σπρώξανε στο βάραθρο, μας στήσαν τσι παγίδες
είπαν να μας γλιτώσουνε απ’ τον αφανισμό μας.
Το μόνο που πετύχανε, να φύγουν κι’ οι ελπίδες
να γίνουν φρούδα τα όνειρα, κι’ όχι ο λυτρωμός μας!
Μην φοβηθείς πατρίδα μου, ξέρεις εσύ από τέτοια
έχεις μεσ’ στα σεντούκια σου περγαμηνές, και κλέη
κι’ αν οι γραικύλοι αλυχτούν και φτιάχνουν «μερεμέτια»
θα μείνει στο κουφάρι τους, κατάρα να τους καίει!
Λευκάδα 10/2/2012
Aφιερώνω, και χαρίζω το ποίημά μου "Οδοιπορικό στη Λευκάδα"στην "ΕΠΤΑΝΗΣΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑ"που έχω κάνει δια θαλάσσης το 2008. με πολλή αγάπη. Τα γεγονότα που αναφέρονται είναι πραγματικά. Και κατ' εξοχήν αφιερώνω τούτο στην ψυχή της ΕΠΤΕΝΗΣΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, συνάδελφο κ. Γρηγόρη-Κωσταντίνο Μαρκέτο.
ΑπάντησηΔιαγραφή